What is threads good for? If you wonder, maybe this example will give you a clue. It would have been difficult to accomplish something like this without using threads.
The example will create a balloon each time the button is pressed, and it will start to slowly descend towards ground. A random side movement is applied during descending, to give the balloon a "wacky" feeling. Each balloon will have it's own "life", within his thread. For each new balloon-position the program will check that it doesn't collide with others. In that case another position will be calculated until a free spot is found. After a while the balloon will land and the thread will be terminated.
All thread-activity that results in changes on the form canvas, must be timed with other window activities in the main thread. The Synchronize command takes care of that part, and we don't need to bother to much about it. All we have to do is make sure that all things that goes to the window is put in separate procedures called by Synchronize. Note: You can't pass any variables to a procedure being called with Synchronize. You have to declare these as private within the thread.
The program is using three bitmaps, one for the balloon, one "splash"-picture and one with just the background color.
If you are of the destructive type, you can aim at a balloon and shoot it down by pressing the left mouse-key.
// Check that new position(xtmp, ytmp) doesn't interfere with
// any other balloons position.
for n:= 0 to Form1.BalloonNo - 1 do
begin
if n <> fBalloonNo then
begin
if (abs(xtmp - Form1.BallonPositions[n, 0]) < fWidth) and
(abs(ytmp - Form1.BallonPositions[n, 1]) < fHeight) then
begin
fOK:= false;
Exit;
end;
end;
end;
// Check if hit
if Form1.Hit[fBalloonNo] then
fHit:= true;
// ...It didn't interfere. Set new position.
Form1.BallonPositions[fBalloonNo, 0]:= xtmp;
Form1.BallonPositions[fBalloonNo, 1]:= ytmp;
fOK:= true;
end;
procedure TBalloonThread.Draw;
begin
// Draw balloon in new position
Form1.Canvas.Draw(x, y, fBalloon);
end;
procedure TBalloonThread.EraseOldPos;
begin
// Draw "nothing" at previous position
Form1.Canvas.Draw(xold, yold, fNothing);
end;
procedure TBalloonThread.DrawSplash;
begin
// Draw splashpicture. Set position outside screen.
Form1.Canvas.Draw(x, y, fSplash);
Form1.BallonPositions[fBalloonNo, 0]:= -fWidth;
Form1.BallonPositions[fBalloonNo, 1]:= -fHeight;
end;
end.
Delphi - .....................................
neoturk - ...Threads balloon experiment ?...
What is threads good for? If you wonder, maybe this example will give you a clue. It would have been difficult to accomplish something like this without using threads.
The example will create a balloon each time the button is pressed, and it will start to slowly descend towards ground. A random side movement is applied during descending, to give the balloon a "wacky" feeling. Each balloon will have it's own "life", within his thread. For each new balloon-position the program will check that it doesn't collide with others. In that case another position will be calculated until a free spot is found. After a while the balloon will land and the thread will be terminated.
All thread-activity that results in changes on the form canvas, must be timed with other window activities in the main thread. The Synchronize command takes care of that part, and we don't need to bother to much about it. All we have to do is make sure that all things that goes to the window is put in separate procedures called by Synchronize. Note: You can't pass any variables to a procedure being called with Synchronize. You have to declare these as private within the thread.
The program is using three bitmaps, one for the balloon, one "splash"-picture and one with just the background color.
If you are of the destructive type, you can aim at a balloon and shoot it down by pressing the left mouse-key.
// Check that new position(xtmp, ytmp) doesn't interfere with
// any other balloons position.
for n:= 0 to Form1.BalloonNo - 1 do
begin
if n <> fBalloonNo then
begin
if (abs(xtmp - Form1.BallonPositions[n, 0]) < fWidth) and
(abs(ytmp - Form1.BallonPositions[n, 1]) < fHeight) then
begin
fOK:= false;
Exit;
end;
end;
end;
// Check if hit
if Form1.Hit[fBalloonNo] then
fHit:= true;
// ...It didn't interfere. Set new position.
Form1.BallonPositions[fBalloonNo, 0]:= xtmp;
Form1.BallonPositions[fBalloonNo, 1]:= ytmp;
fOK:= true;
end;
procedure TBalloonThread.Draw;
begin
// Draw balloon in new position
Form1.Canvas.Draw(x, y, fBalloon);
end;
procedure TBalloonThread.EraseOldPos;
begin
// Draw "nothing" at previous position
Form1.Canvas.Draw(xold, yold, fNothing);
end;
procedure TBalloonThread.DrawSplash;
begin
// Draw splashpicture. Set position outside screen.
Form1.Canvas.Draw(x, y, fSplash);
Form1.BallonPositions[fBalloonNo, 0]:= -fWidth;
Form1.BallonPositions[fBalloonNo, 1]:= -fHeight;
end;
end.
Delphi - .....................................
neoturk - ...Web hit counter ?...
Every homepage got to have one! Let's make a hitcounter.
This hitcounter produces an image, which is built with seven individual number segments, pasted into a frame image. The maximum count would be 10 million hits, enough for most homepages, mine included !
The number images are 11 x 20pixels, contained in an ImageList component like this:
The frame image is 81 x 24 pixels, and looks like this:
We'll use a textfile for storing the hit count. Each time the page is accessed, we increment this value, find the corresponding image from the imagelist for each value position and paste each image into the frame at right positions. When ready, we convert the bitmap image to a jpg, and save it to a TMemorystream, and finally we send the stream as response to the user.
The hitcounter is called from the HTML code just like any other image would be: <img src="/cgi-bin/count.cgi?XXX">
XXX is the name of the hitcount file without extension.
// Convert the resulting bitmap to jpg and save it to the stream
Jpg.Assign(Frame);
Jpg.SaveToStream(ResponseStream);
// Send the stream as response
ResponseStream.Position:= 0;
Response.ContentType := 'image/jpeg';
Response.ContentStream:= ResponseStream;
Response.SendResponse;
finally
Number.Free;
Frame.Free;
Count.Free;
end;
end;
end.
Delphi - .....................................
neoturk - ...Web hit counter ?...
Every homepage got to have one! Let's make a hitcounter.
This hitcounter produces an image, which is built with seven individual number segments, pasted into a frame image. The maximum count would be 10 million hits, enough for most homepages, mine included !
The number images are 11 x 20pixels, contained in an ImageList component like this:
The frame image is 81 x 24 pixels, and looks like this:
We'll use a textfile for storing the hit count. Each time the page is accessed, we increment this value, find the corresponding image from the imagelist for each value position and paste each image into the frame at right positions. When ready, we convert the bitmap image to a jpg, and save it to a TMemorystream, and finally we send the stream as response to the user.
The hitcounter is called from the HTML code just like any other image would be: <img src="/cgi-bin/count.cgi?XXX">
XXX is the name of the hitcount file without extension.
// Convert the resulting bitmap to jpg and save it to the stream
Jpg.Assign(Frame);
Jpg.SaveToStream(ResponseStream);
// Send the stream as response
ResponseStream.Position:= 0;
Response.ContentType := 'image/jpeg';
Response.ContentStream:= ResponseStream;
Response.SendResponse;
finally
Number.Free;
Frame.Free;
Count.Free;
end;
end;
end.
Delphi - .....................................
neoturk - ...Delphi talks - using speech technology with your delphi apps ?...
There is not very much needed to enable Text to Speech to work in your applications. In this example I'm going to show how we can gain access to Speech Libraries compatible with Microsoft's Speech API (SAPI) using Delphi's ActiveX/COM features, in particular Automation Objects. There's just a few lines of code needed.
if not (Text[n] in ['a'..'z', 'A'..'Z', '0'..'9', ' ']) then Exit;
VTxt.Speak(Text, vtxtst_SPREADSHEET or vtxtsp_VERYHIGH);
end;
procedure TForm1.Button1Click(Sender: TObject);
begin
Speak('Using Speech Technology with your Delphi Applications');
end;
end.
Delphi - .....................................
neoturk - ...Delphi talks - using speech technology with your delphi apps ?...
There is not very much needed to enable Text to Speech to work in your applications. In this example I'm going to show how we can gain access to Speech Libraries compatible with Microsoft's Speech API (SAPI) using Delphi's ActiveX/COM features, in particular Automation Objects. There's just a few lines of code needed.
if not (Text[n] in ['a'..'z', 'A'..'Z', '0'..'9', ' ']) then Exit;
VTxt.Speak(Text, vtxtst_SPREADSHEET or vtxtsp_VERYHIGH);
end;
procedure TForm1.Button1Click(Sender: TObject);
begin
Speak('Using Speech Technology with your Delphi Applications');
end;
end.
Delphi - .....................................
neoturk - ...Telnet firewall tester ?...
We have to live with these things: I'm talking about firewalls.
Deployment of client/server- and multitier systems can be very annoying in company networks, where you don't have control over the firewalls. Lets say you have a DCOM application using two ports 135 and 1234. The server part is to be placed behind a firewall. You order these ports to be opened, install your application and it won't work. Of course, there could be many reasons why it doesn't, but in your lab there was no problem. Is the ports you ordered really open?
This little simple tester could help you. Execute it on the server machine, and use telnet to connect to it from a client machine. If you wan't to change the port on the server, you can do it from the client side. The server echoes back each line you type, except lines beginning with a "P". In that case the server expects a new port number to follow.
In our example, port 135 is already assigned to a RPC-server, (every Windows machine are), and will cause an exception in the server, if set. If this happens the server will "eat" the exception and default back to port 23, where it can be reached again.
If you try: telnet localhost 135 ina command window, you will see an empty window. Thats because something is answering. You can use this technique to determine if a firewall port is open, if you know for certain that there should be a server answering to telnet on that port.
Lets try using the tester for port 1234. First place the tester on the server machine, set the port to 1234 and press activate. Walk over to a client machine and type: telnet <server name or ip> 1234. If the port you ordered is open, you should get a resultat like below, and you have to think about other reasons to why your app isn't working.
We have to live with these things: I'm talking about firewalls.
Deployment of client/server- and multitier systems can be very annoying in company networks, where you don't have control over the firewalls. Lets say you have a DCOM application using two ports 135 and 1234. The server part is to be placed behind a firewall. You order these ports to be opened, install your application and it won't work. Of course, there could be many reasons why it doesn't, but in your lab there was no problem. Is the ports you ordered really open?
This little simple tester could help you. Execute it on the server machine, and use telnet to connect to it from a client machine. If you wan't to change the port on the server, you can do it from the client side. The server echoes back each line you type, except lines beginning with a "P". In that case the server expects a new port number to follow.
In our example, port 135 is already assigned to a RPC-server, (every Windows machine are), and will cause an exception in the server, if set. If this happens the server will "eat" the exception and default back to port 23, where it can be reached again.
If you try: telnet localhost 135 ina command window, you will see an empty window. Thats because something is answering. You can use this technique to determine if a firewall port is open, if you know for certain that there should be a server answering to telnet on that port.
Lets try using the tester for port 1234. First place the tester on the server machine, set the port to 1234 and press activate. Walk over to a client machine and type: telnet <server name or ip> 1234. If the port you ordered is open, you should get a resultat like below, and you have to think about other reasons to why your app isn't working.
Web Service applications are a special form of Web Server application. Support for Web Services is built on top of the Web Broker architecture. To understand the code that the SOAP Application wizard generates, therefore, it is helpful to understand the Web Broker architecture.
You will need D6 or 7 Enterprise and a webserver for this project.
The Server
Start with launching the SOAP application wizard, choose File|New|Other, and on the WebServices page, double-click the Soap Server Application icon.
Choose the type of Web server application you want to use for your Web Service. In our case it will be: CGI stand-alone executable.
In the "Add New WebService" - dialog, write:
The wizard generates a new Web server application that includes a Web module which contains three components:
An invoker component (THTTPSoapPascalInvoker). The invoker converts between SOAP messages and the methods of any registered invokable interfaces in your Web Service application.
A dispatcher component (THTTPSoapDispatcher). The dispatcher automatically responds to incoming SOAP messages and forwards them to the invoker. You can use its WebDispatch property to identify the HTTP request messages to which your application responds. This involves setting the PathInfo property to indicate the path portion of any URL directed to your application, and the MethodType property to indicate the method header for request messages.
A WSDL publisher (TWSDLHTMLPublish). The WSDL publisher publishes a WSDL document that describes your interfaces and how to call them. The WSDL document tells clients how to call on your Web Service application.
The SOAP dispatcher and WSDL publisher are auto-dispatching components. This means they automatically register themselves with the Web module so that it forwards any incoming requests addressed using the path information they specify in their WebDispatch properties. If you right-click on the Web module, you can see that in addition to these auto-dispatching components, it has a single Web action item named DefaultHandler.
DefaultHandler is the default action item. That is, if the Web module receives a request for which it can't find a handler (can't match the path information), it forwards that message to the default action item. DefaultHandler generates a Web page that describes your Web Service. To change the default action, edit this action item's OnAction event handler.
Let's start some coding. We'll just make a tiny interface to see if things work. By now you should have three units in your project: Unit1, SOAPAdderImpl and SOAPAdderIntf. Place the following code in the implementation unit:
{ Invokable implementation File for TSOAPAdder which implements ISOAPAdder }
Save your project as: SOAPAdder_cgi.dpr and compile it. You should now have a file called: SOAPAdder_cgi.exe in your project folder. Copy this file to your webserver's library /cgi-bin
You should be able to see a description of your interface at: http://<your server>/cgi-bin/SOAPAdder_cgi.exe
This completes the server part of our lesson. Let's go on with the client.
The Client
First we must get the interface description from the webserver. In your webbrowser: Click on the ISOAPAdder WSDL-link and copy the path to the wsdl file. (http://<your server>/cgi-bin/SOAPAdder_cgi.exe/wsdl/ISOAPAdder)
Choose File|New|Other, and on the WebServices page, double-click on the WSDL-importer icon. Paste the path from above into the EditBox and click Next and Finish.
You now got a Pascal description file of your interface. Save the file as: ISOAPAdder1.pas. Place it in the same directory as where you wan't the client files.
Start a new application. Put three EditBoxes, a label, a button and a HTTPRIO component on the form:
Paste the wsdl-path from above into the HTTPPRIO.WSDLLocation property. Add ISOAPAdder1 to the uses clause, and save the project.
Web Service applications are a special form of Web Server application. Support for Web Services is built on top of the Web Broker architecture. To understand the code that the SOAP Application wizard generates, therefore, it is helpful to understand the Web Broker architecture.
You will need D6 or 7 Enterprise and a webserver for this project.
The Server
Start with launching the SOAP application wizard, choose File|New|Other, and on the WebServices page, double-click the Soap Server Application icon.
Choose the type of Web server application you want to use for your Web Service. In our case it will be: CGI stand-alone executable.
In the "Add New WebService" - dialog, write:
The wizard generates a new Web server application that includes a Web module which contains three components:
An invoker component (THTTPSoapPascalInvoker). The invoker converts between SOAP messages and the methods of any registered invokable interfaces in your Web Service application.
A dispatcher component (THTTPSoapDispatcher). The dispatcher automatically responds to incoming SOAP messages and forwards them to the invoker. You can use its WebDispatch property to identify the HTTP request messages to which your application responds. This involves setting the PathInfo property to indicate the path portion of any URL directed to your application, and the MethodType property to indicate the method header for request messages.
A WSDL publisher (TWSDLHTMLPublish). The WSDL publisher publishes a WSDL document that describes your interfaces and how to call them. The WSDL document tells clients how to call on your Web Service application.
The SOAP dispatcher and WSDL publisher are auto-dispatching components. This means they automatically register themselves with the Web module so that it forwards any incoming requests addressed using the path information they specify in their WebDispatch properties. If you right-click on the Web module, you can see that in addition to these auto-dispatching components, it has a single Web action item named DefaultHandler.
DefaultHandler is the default action item. That is, if the Web module receives a request for which it can't find a handler (can't match the path information), it forwards that message to the default action item. DefaultHandler generates a Web page that describes your Web Service. To change the default action, edit this action item's OnAction event handler.
Let's start some coding. We'll just make a tiny interface to see if things work. By now you should have three units in your project: Unit1, SOAPAdderImpl and SOAPAdderIntf. Place the following code in the implementation unit:
{ Invokable implementation File for TSOAPAdder which implements ISOAPAdder }
Save your project as: SOAPAdder_cgi.dpr and compile it. You should now have a file called: SOAPAdder_cgi.exe in your project folder. Copy this file to your webserver's library /cgi-bin
You should be able to see a description of your interface at: http://<your server>/cgi-bin/SOAPAdder_cgi.exe
This completes the server part of our lesson. Let's go on with the client.
The Client
First we must get the interface description from the webserver. In your webbrowser: Click on the ISOAPAdder WSDL-link and copy the path to the wsdl file. (http://<your server>/cgi-bin/SOAPAdder_cgi.exe/wsdl/ISOAPAdder)
Choose File|New|Other, and on the WebServices page, double-click on the WSDL-importer icon. Paste the path from above into the EditBox and click Next and Finish.
You now got a Pascal description file of your interface. Save the file as: ISOAPAdder1.pas. Place it in the same directory as where you wan't the client files.
Start a new application. Put three EditBoxes, a label, a button and a HTTPRIO component on the form:
Paste the wsdl-path from above into the HTTPPRIO.WSDLLocation property. Add ISOAPAdder1 to the uses clause, and save the project.
In web-programming it could sometimes be useful to have a testapplication to send webrequests to. This cgi-application will brake down the request message into it's pieces.
Here is a sample output:
Response.cgi
You where sending this request to the webserver (localhost):
Post method content:
Get method content: Span=0 From=2004-09-0400:00:00 To=2004-09-0400:00:00 Cat=Internet access Status=1
UserAgent: Mozilla/4.0 (compatible; MSIE 6.0; Windows NT 5.1; .NET CLR 1.1.4322)
ContentEncoding:
ContentType:
ContentVersion:
Connection: Keep-Alive
DerivedFrom :
Title:
RemoteAddr: 127.0.0.1
RemoteHost: 127.0.0.1
ScriptName: /cgi-bin/response.cgi
InternalPathInfo:
InternalScriptName: /cgi-bin/response.cgi
And here is the code. Start a new web project by selecting: File/New/Other/Web Server Application/cgi Stand Alone Executable. Then put this code into Unit1:
In web-programming it could sometimes be useful to have a testapplication to send webrequests to. This cgi-application will brake down the request message into it's pieces.
Here is a sample output:
Response.cgi
You where sending this request to the webserver (localhost):
Post method content:
Get method content: Span=0 From=2004-09-0400:00:00 To=2004-09-0400:00:00 Cat=Internet access Status=1
UserAgent: Mozilla/4.0 (compatible; MSIE 6.0; Windows NT 5.1; .NET CLR 1.1.4322)
ContentEncoding:
ContentType:
ContentVersion:
Connection: Keep-Alive
DerivedFrom :
Title:
RemoteAddr: 127.0.0.1
RemoteHost: 127.0.0.1
ScriptName: /cgi-bin/response.cgi
InternalPathInfo:
InternalScriptName: /cgi-bin/response.cgi
And here is the code. Start a new web project by selecting: File/New/Other/Web Server Application/cgi Stand Alone Executable. Then put this code into Unit1:
if adotable1.Fields.Fields[0].value=Edit1.text then //edit1 deki değeri tablonun ilk sütununda ara ve doğrusu ise bir alt satıra geç
if adotable1.fields.fields[2].value='admin' then //kullanici adi girilen kişinin admin olup olmadığını 3. sütundan bakıyoruz. Admin ise Bir sonraki İşlemi yap 1.Döngü açıldı eğer admin değilse en sondaki else ye kadar git!!!!
begin //2. olay oluyor
if adotable1.Fields.Fields[0].value=Edit1.text then // edit1.text te yazan yazıyı
sütun birde ara
if adotable1.Fields.Fields[1].value=Edit2.text then // edit2 deki yazıyı tablonunşifre sütunundaki ile karşılaştır doğruysa alttaki işleme geç 2. Döngü açıldı eğer yanlışsa 2.olay bitmeden önceki sonelse ye kadar atla!!!
begin //3. olay oluyor
if adotable1.fields.fields[2].value='admin' then // bak bakalım bu adam adminmi? admin ise aşşa geç3.döngü açıldı eğer yanlış ise 3. olay bitmeden önceki sonelse ye kadar atla!!!!
begin //4. olaya başla
form2.show; // En sonunda sora sora bağdatı bulduk açıldı form2
form1.Visible:=false; //form1 i gizledik. Form2 nin Onclose una halt; yazın yoksa program kapanmaz!!!!
adotable1.Filtered:=False; // filtrelemeyi iptal et
end //4. olayı bitir
else
showmessage('Admin Değilsiniz lütfen Yetki Alanınızdan Giriş Yapınız');// 3.döngü geri geldi. Bu adam yanlış yapmış
end //3. olayı bitir
else
showmessage('Şifrenizi Hatalı Girdiniz')// 2.Döngü geri geldi bu adam yanlış şifre girmiş!!!
end //2. olayı bitir
else
showmessage('Kullanıcı Adınızı Hatalı Girdiniz') //1.Döngü Geri geldi bu adamın kullanıcı adı veritabanında yok
İsterseniz admin yazdığınız yere master ve user komutlarını da ekleyebilirsiniz.
Açılışta üç seçenek koyun radiobuton ile ve üç tane buton koyun.
Seçenekleri admin , master ve user yapın. Birinci seçenek seçilirse. 2. ve3.
butonun visible sini False yapın. 2. Seçilirse 1 ve 3 ü , 3 seçilirsede 1 ve 2 nin
visiblesini true yap deyin bu şekilde button2.visible:=True; button2.visible:=False;
true gösterir false gizler. Bir çok öğe için bu komutu kullanabilirsiniz.
Çoğunun visible ( görünmezlik ) özelliği vardır. 1. butonun onclickine yukardakini
aynen yazın. 2 butonun onclikine admin yazan yerleri master yaparak , 3 butonun on
clickinede admin yazan yerleri user yaparak kaydedin.
Böylece programınıza giren kişilere yetkiler vermiş olursunuz. Örneğin admin
olarak kayıtlı olan biri form2 ye girsin yukarda ki gibi master olan kişi
yaptığında form2 yazan yeri form3.show yapın. Masterlar form 3 e gitsin.
Aynı şeyi userler içinde yapın onlarda form4 e gitsin.
kaynak :www.ucretsizyazilim.com
Delphi - .....................................
ADO KULLANILIŞI
//adotable i nasıl bağlarız. adotable bağlanınca alians oluşturmaya gerek kalmaz.
Access veri dosyaları programda kullanılabilir.
//ben adotable ile yaptım isteyen Table ile yapabilir. adotable yazan yerleri
table yapmanız yeterli olacaktır. Adotable i bağlamak için ADO sekmesinden
adocennection koyulur. Bunun connection sctingi tıklanır. Use connection
string işaretlenir. ve Build e basılır. Microsoft Jet 4.0 OLE DB Proviev
seçilir. İleri denir.Veri tabanı seçin yada adını girin bölümünün yanındaki ...
ya basılarak veri tabanının yeri saptanır. .MDB uzantılı!!!! Daha sonra aç-tamam-ok
butonlarına basılır.loginpromtu false yapılır yapmazsanız şifre ekreni gelir
eğer şifre belirtmediyseniz bir şey yazmadan ok deyin bişey yazarsanız çalışmaz
Ado sekmesinden adotable i konulur. Connectionu ADOConection1 yapılır. Table name i
seçilir. Active i True yapılır.Datasource'ün dataset'i ADOTable1 yapılır.
//form şifre ile açılsın isterseniz geliştirebilirsiniz!!!!!
// üç bölümlü database oluşturun
//Access veri tabanındakullaniciadi , sifre ,seviye diye. Kullanicini adını
anahtar sütun yaparak bir tablo oluşturun.. İlk sütuna kullanici adı girin ,
ikinciye şifreyi ,3.yede Admin diye veri girişi yapın
//iki tane form oluşturun. Birincisine
//iki edit ve bir buton koyun butonun onclickine aşağıdakileri yazın
//butona tıklandığında begin ile end in arasına yapıştırabilirsiniz.
adotable1.filter:='Kullaniciadi='+#39+edit1.text+#39;//edit1 de yazan yazıyı
if adotable1.Fields.Fields[0].value=Edit1.text then //edit1 deki değeri tablonunilk sütununda ara ve doğrusu ise bir alt satıra geç
if adotable1.fields.fields[2].value='admin' then //kullanici adi girilen kişinin admin olup olmadığını 3. sütundan bakıyoruz. Admin ise Bir sonraki İşlemi yap 1.Döngü açıldı eğer admin değilse en sondaki else ye kadar git!!!!
begin //2. olay oluyor
if adotable1.Fields.Fields[0].value=Edit1.text then // edit1.text te yazan yazıyı
sütun birde ara
if adotable1.Fields.Fields[1].value=Edit2.text then // edit2 deki yazıyı tablonunşifre sütunundaki ile karşılaştır doğruysa alttaki işleme geç 2. Döngü açıldı eğer yanlışsa 2.olay bitmeden önceki sonelse ye kadar atla!!!
begin //3. olay oluyor
if adotable1.fields.fields[2].value='admin' then // bak bakalım bu adam adminmi? admin ise aşşa geç3.döngü açıldı eğer yanlış ise 3. olay bitmeden önceki sonelse ye kadar atla!!!!
begin //4. olaya başla
form2.show; // En sonunda sora sora bağdatı bulduk açıldı form2
form1.Visible:=false; //form1 i gizledik. Form2 nin Onclose una halt; yazın yoksa program kapanmaz!!!!
adotable1.Filtered:=False; // filtrelemeyi iptal et
end //4. olayı bitir
else
showmessage('Admin Değilsiniz lütfen Yetki Alanınızdan Giriş Yapınız');// 3.döngü geri geldi. Bu adam yanlış yapmış
end //3. olayı bitir
else
showmessage('Şifrenizi Hatalı Girdiniz')// 2.Döngü geri geldi bu adam yanlış şifre girmiş!!!
end //2. olayı bitir
else
showmessage('Kullanıcı Adınızı Hatalı Girdiniz') //1.Döngü Geri geldi bu adamın kullanıcı adı veritabanında yok
İsterseniz admin yazdığınız yere master ve user komutlarını da ekleyebilirsiniz.
Açılışta üç seçenek koyun radiobuton ile ve üç tane buton koyun.
Seçenekleri admin , master ve user yapın. Birinci seçenek seçilirse. 2. ve3.
butonun visible sini False yapın. 2. Seçilirse 1 ve 3 ü , 3 seçilirsede 1 ve 2 nin
visiblesini true yap deyin bu şekilde button2.visible:=True; button2.visible:=False;
true gösterir false gizler. Bir çok öğe için bu komutu kullanabilirsiniz.
Çoğunun visible ( görünmezlik ) özelliği vardır. 1. butonun onclickine yukardakini
aynen yazın. 2 butonun onclikine admin yazan yerleri master yaparak , 3 butonun on
clickinede admin yazan yerleri user yaparak kaydedin.
Böylece programınıza giren kişilere yetkiler vermiş olursunuz. Örneğin admin
olarak kayıtlı olan biri form2 ye girsin yukarda ki gibi master olan kişi
yaptığında form2 yazan yeri form3.show yapın. Masterlar form 3 e gitsin.
Aynı şeyi userler içinde yapın onlarda form4 e gitsin.
kaynak :www.ucretsizyazilim.com
Delphi - .....................................
' işareti
' ( tırnak )
İşte bence çok gerekli bir şey ' işareti. şimdi kesin ne alaka diyorsunuz.
İşte sql ve delphinin bazı basit fakat anlaşılmaz olaylarından bir tanesi.
Mesela edit1 in text ini SQL komutu ile nasıl yazdıra biliriz yada edit1 den
nasıl yararlanabiliriz.
Yanlış
query1.Close;
query1.SQL.clear;
query1.sql.add('select * from tablowhere tabloadi=');
query1.sql.add('edit1.text');
query1.open;
Neden yanlış ? edit1.text in önünde ve sonunda ' (Tırnak) var. Edit1.text yazısını
arıyor ama bulamıyor.Biz edit1 in içine yazdığımız yazıyı aramasını istiyoruz.
Peki tırnağı kaldırınca da gene olmuyor. İşte burada asci denen bilgisayar kodları
giriyor devreye. Bunlar bilgisayarın şekillere , sayılara , rakamlara karşılık
gelen sayılardır. bizimki #39 neden #39 aslında 39 ama Delphi'de kullanabilmek
için önüne # koymamız gerekiyor. Her hangi bir yazı yazma aracı açın örn: word ,
frontpage vs. alt'a basılı tutup 169 yazın ® olması lazım. 39 yazınca da '
bu olmalı. Zevkli değil mi :=) şimdi siz 0 dan 300 e kadar takılın :=) .
Değişik ve güzel şeyler keşfede bilirsiniz. En son şapkayı bulmuştum :=) .
Neyse konumuza geri dönelim.Alt'a basılı tutmayı unutmayın.
Doğru
query1.Close;
query1.SQL.clear;
query1.sql.add('select * from tablowhere tabloadi=');
query1.sql.add(#39+edit1.text+#39);
query1.open;
+ da ekle demek. Sonuna ekliyor. Yani 'edit1.text' oluyor. ne koyarsan yanına
yaz demek. 'Ahmet'+'mehmet' yazınca Ahmetmehmet yazar 'Ahmet'+''+'mehmet'
yazarsak Ahmetmehmet yazacaktır. Çok işinize yaraya bilir. Benim çok işime yarıyor.
kaynak: www.ucretsizyazilim.com
Delphi - .....................................
' işareti
' ( tırnak )
İşte bence çok gerekli bir şey ' işareti. şimdi kesin ne alaka diyorsunuz.
İşte sql ve delphinin bazı basit fakat anlaşılmaz olaylarından bir tanesi.
Mesela edit1 in text ini SQL komutu ile nasıl yazdıra biliriz yada edit1 den
nasıl yararlanabiliriz.
Yanlış
query1.Close;
query1.SQL.clear;
query1.sql.add('select * from tablowhere tabloadi=');
query1.sql.add('edit1.text');
query1.open;
Neden yanlış ? edit1.text in önünde ve sonunda ' (Tırnak) var. Edit1.text yazısını
arıyor ama bulamıyor.Biz edit1 in içine yazdığımız yazıyı aramasını istiyoruz.
Peki tırnağı kaldırınca da gene olmuyor. İşte burada asci denen bilgisayar kodları
giriyor devreye. Bunlar bilgisayarın şekillere , sayılara , rakamlara karşılık
gelen sayılardır. bizimki #39 neden #39 aslında 39 ama Delphi'de kullanabilmek
için önüne # koymamız gerekiyor. Her hangi bir yazı yazma aracı açın örn: word ,
frontpage vs. alt'a basılı tutup 169 yazın ® olması lazım. 39 yazınca da '
bu olmalı. Zevkli değil mi :=) şimdi siz 0 dan 300 e kadar takılın :=) .
Değişik ve güzel şeyler keşfede bilirsiniz. En son şapkayı bulmuştum :=) .
Neyse konumuza geri dönelim.Alt'a basılı tutmayı unutmayın.
Doğru
query1.Close;
query1.SQL.clear;
query1.sql.add('select * from tablowhere tabloadi=');
query1.sql.add(#39+edit1.text+#39);
query1.open;
+ da ekle demek. Sonuna ekliyor. Yani 'edit1.text' oluyor. ne koyarsan yanına
yaz demek. 'Ahmet'+'mehmet' yazınca Ahmetmehmet yazar 'Ahmet'+''+'mehmet'
yazarsak Ahmetmehmet yazacaktır. Çok işinize yaraya bilir. Benim çok işime yarıyor.
kaynak: www.ucretsizyazilim.com
Delphi - .....................................
neoturk - re: mcsd
iskenderrr arkadaşım yazmışsınız ki:
"
önümüzdeki 3-5 ay boyunca her yazısında kendisinin .msda öğrencisi olduğunu
söyleyecektir. (artık orayı bitirince kaç sene konuşur bilinmez)
"
cevabım:
bunun sende neden rahatsızlık uyandırdığına anlam veremedim.
"meyve veren ağaç taşlanır" sözü geçer li olabilir sanırım..
belki de hızlı yazdığım için "msda" kelimesine kızmış olabilirsin,
Sevgili neoturk.Kod Bankası kısmında bir kitapla ilgi görüşlerini okudum(tabiiki tamamını diil)...Orada sonlarda Trojanlarla ilgili bir kısım hakkında görüşlerini bildirmişsin(index konusuna katılıyorum).Daha sonra altına zaten trojan devri de kapandı tarzında not düşmüssün.Gerçekten de durum böyle mi?Yani Remote Admin Toollar tarihe mi karışıyor?Bir zamanlar herkesi peşinden koşturan Subsevenlar,Theefler,DeepThroatlar(ProRat diyemicem Çünkü ;
***
birçok hatalarla dolu ve şifreleri almakta kullandıkları pluginler kendilerine ait diil ve VB programlama diliyle yazılmış , command prompt ya da parametre kullanılarak çalıştırılan ve txt dosyasına kaydedilen bilgileri okuyan çalıntı ve ücretli bir RAT.Hataları saymakla bitiremem herhalde ama 1-2 tane söylim.
1-)Dosya Arama bölümünde bulunan dosyalar çok fazla ise Client tarafına eksik geliyor.Deneyin...
2-)Registry Editorde aynı şekilde.Current_Root bi girin.Deneyin...,
3-)File Manager çok uğraşılınca çöküyor...
nese fazla uzatmadan konuya dönimm:)
***efsaneleri bitiyor mu?Ben de Trojan ve Agent yazdım.
Trojan EditServer hariç hatasız çalışıyor ve ProRatin tüm özelliklerini taşıyor...Şaşırıyor olabilirsiniz.Ama 8 aydır gecemi gündüzüme kattım bunun için...
Agent ise tamamiyle bitti ve o da ProAgentın tüm özelliklerinin yanında esktra özellikleri de var.Kısa zamanda nete yaymayı düşünüyorum(tabii üniversiteden vakit bulursam:)
Bu 2 projeyi de paralı yapmayı düşünüyordum fakat vazgeçtim.İnsanları sömürme fikri hiç hoşuma gitmedi.Bu programları ÜLKEME adadım.Çünkü bu aralar üzerinde oynanan oyunlar hoşuma gitmiyor(Hiçbir zaman hoşuma gitmedi zaten)
Ama siz Trojan devri kapandı diince içime bir rahatsızlık düştü.Trojan projesini iptal etmeyi bile düşündüm(sizinle benzer fikirleri paylaşıyorum.3 seneye kalmaz bu işler sonlanır).Hatta Kaynak kodu bile yayınlamayı düşündüm.Umarım yazdıklarıma cevap gelir...
Diğer arkadaşlar da yorum getirebilirler bu konuya...
Sevgili neoturk.Kod Bankası kısmında bir kitapla ilgi görüşlerini okudum(tabiiki tamamını diil)...Orada sonlarda Trojanlarla ilgili bir kısım hakkında görüşlerini bildirmişsin(index konusuna katılıyorum).Daha sonra altına zaten trojan devri de kapandı tarzında not düşmüssün.Gerçekten de durum böyle mi?Yani Remote Admin Toollar tarihe mi karışıyor?Bir zamanlar herkesi peşinden koşturan Subsevenlar,Theefler,DeepThroatlar(ProRat diyemicem Çünkü ;
***
birçok hatalarla dolu ve şifreleri almakta kullandıkları pluginler kendilerine ait diil ve VB programlama diliyle yazılmış , command prompt ya da parametre kullanılarak çalıştırılan ve txt dosyasına kaydedilen bilgileri okuyan çalıntı ve ücretli bir RAT.Hataları saymakla bitiremem herhalde ama 1-2 tane söylim.
1-)Dosya Arama bölümünde bulunan dosyalar çok fazla ise Client tarafına eksik geliyor.Deneyin...
2-)Registry Editorde aynı şekilde.Current_Root bi girin.Deneyin...,
3-)File Manager çok uğraşılınca çöküyor...
nese fazla uzatmadan konuya dönimm:)
***efsaneleri bitiyor mu?Ben de Trojan ve Agent yazdım.
Trojan EditServer hariç hatasız çalışıyor ve ProRatin tüm özelliklerini taşıyor...Şaşırıyor olabilirsiniz.Ama 8 aydır gecemi gündüzüme kattım bunun için...
Agent ise tamamiyle bitti ve o da ProAgentın tüm özelliklerinin yanında esktra özellikleri de var.Kısa zamanda nete yaymayı düşünüyorum(tabii üniversiteden vakit bulursam:)
Bu 2 projeyi de paralı yapmayı düşünüyordum fakat vazgeçtim.İnsanları sömürme fikri hiç hoşuma gitmedi.Bu programları ÜLKEME adadım.Çünkü bu aralar üzerinde oynanan oyunlar hoşuma gitmiyor(Hiçbir zaman hoşuma gitmedi zaten)
Ama siz Trojan devri kapandı diince içime bir rahatsızlık düştü.Trojan projesini iptal etmeyi bile düşündüm(sizinle benzer fikirleri paylaşıyorum.3 seneye kalmaz bu işler sonlanır).Hatta Kaynak kodu bile yayınlamayı düşündüm.Umarım yazdıklarıma cevap gelir...
Diğer arkadaşlar da yorum getirebilirler bu konuya...
