Bu program basit olmasına rağmen önemli: Çünkü hatasız olarak yazdığım ilk
program...
//Önce forma şunları ekleyin :
//1 memo, 2 edit, 3 button.
//Şimdi aşağıdaki kodu uygun bir şekilde yapıştırın.
procedure TForm1.Button2Click(Sender: TObject);
begin
Halt;
end;
procedure TForm1.Button1Click(Sender: TObject);
var n,r,p,i:Integer; c:Double;n1,r1,p1:Extended;
begin
n:=StrToInt(Edit1.Text);
r:=StrToInt(Edit2.Text);
p:=n-r;
n1:=1; r1:=1; p1:=1;
for i:=2 to n do n1:=n1*i;
for i:=2 to r do r1:=r1*i;
for i:=2 to p do p1:=p1*i;
c:=n1/r1/p1;
Edit3.Text:=FloatToStr(n1);
Edit5.Text:=FloatToStr(r1);
Edit4.Text:=FloatToStr(c);
Memo1.Text:='Kombinasyon programını kullandığınız için teşekkür ederiz. Umarız memnun kalmışsınızdır... Yeni işlem yapmak için Temizle düğmesine basınız! Çıkmak için Tamam düğmesine tıklayınız!';
end;
procedure TForm1.FormCreate(Sender: TObject);
begin
Button1.Default:=True;
memo1.Text:='Kombinasyon programına hoş geldiniz! İstediğiniz n değerinin r li kombinasyonunu, n! ve r! değerlerini öğrenebilirsiniz!';
Edit1.Text:=";
Edit2.Text:=";
Edit3.Text:=";
Edit4.Text:=";
Edit5.Text:=";
end;
procedure TForm1.Button3Click(Sender: TObject);
begin
Edit1.Text:=";
Edit2.Text:=";
Edit3.Text:=";
Edit4.Text:=";
Edit5.Text:=";
memo1.Text:='Kombinasyon programını tekrar kullanıyorsunuz. Bu ilgiye layık olmaya çalışacağız. Teşekkür ederiz. Bizi sizler yarattınız!...';
end;
end.
//Yeni programlar yazdığımda ve sorularım olduğunda
//görüşürüz...
Delphi - .....................................
Düşük Seviyeli BDE
Borland Database Engine
Delphi deki veritabanı verilerine erişim yoludur. Bu motor talepleri delphi programlarınızdan alır ve uygun bir sürücüyü kullanarak bunları kullandığınız spesifik veritabanı tarafından tanınan komutlara tercüme eder.
BDE aslında programcılara daha çok IDAPI (Independent Database Application Programming Interface, Bağımsız veritabanı uygulama programlama arabirimi) olarak bilinen düşük seviyeli bir api sunan bir dizi dll dir.
Borland ilk olarak programcıların pascal ve c++ dillerini kullanarak paradox ile etkileşim kurmalarını sağlamak amacı ile bir veritabanı motoru geliştirmişti.Buna Paradox Engine adını vermişlerdi. Daha sonra Microsoft ODBC spesifikasyonunu çıkarkarttı ve Borland da IBM, Novell, Wordperfect ve başka birkaç şirketle birlikte buna rakip olan bir standardı destekledi. Bu standarda ilk önce ODAPI, daha sonrada IDAPI adı verildi; ancak taraftarları bu projeden ayrıldılar, bu yüzden borland da ona Borland Database Engine adını verdi. Böylece artık paradox yaklaşımı için donatılmış olan ve sadece Borland tarafından desteklenen, veritabanından bağımsız bir standardımız bulunuyor.
Elbette Delphi programcıları genellikle (Windows API'ı da doğrudan çağırmadıkları gibi) bu API'nin fonksiyonlarını çağırmazlar, bunun yerine TTable, TQuery, TDatabase ve TSession gibi en sık kullanılan çağrıları içeren bileşenleri kullanırlar. Sadece veri bilinçli bileşenler VCL nin bir parçasıdır ve doğrudan doğruya BDE ile ilgili değillerdir.
Bununla beraber bazen, Windows API fonksiyonlarında da olduğu gibi BDE'nin Delphi bileşenlerinde bulunmayan üşük seviyeli bazı özelliklerini kullanmanız da gerekebilir.
BDE yardım dosyası BDE ile birlikte yüklenir ve artık Delphi yardım dosyasının geri kalan kısmı ile de bağlanmış bulunuyor. Bu dosyayı bulamazsanız Program FilesBorlandCommon FilesBde dizinine (ya da BDE yi yüklediğiniz dizine) de bakabilirsiniz.
BDE ye erişim yapan bütün uygulamalar, ona bağımsız bir bağlantısı olan bir istek birimi olarak görülür. Bu bağlantı genellikle bir oturum olarak açıklanır; VCL içindeki global Session bileşeni de size varsayılan bir bağlantı sunar, bu yüzden genellikle bu konuya dikkat etmeniz gerekmez. Teknik olarak global Session bileşeni bu işi yapmak için DBiInit fonksiyonunu çağırır.
BDE her istek birimi, ya da oturumdan gelen talepleri bağımsız bir içerik kullanarak yönetir. Bir uygulama bile birden fazla TSession bileşeni kullanarak birden fazla bağımsız bağlantı isteyebilir. Bu durum genellikle çok kanallı veritabanı erişimi için gerekli olur, çünkü BDE bağımsız bir içerik oluşturmadığı takdirde (sadece çok kanallı bir uygulamada gerçekleşecek biçimde) eşzamanlı iki talep aldığında şaşırabilir.
Düşük seviyeli BDE çağrılarında genellikle çok sayıda (Windows tutamaçları ile ilgili olmayan özgün tutamaçlar biçiminde) parametre kullanılması gerekir. Aşağıda bunların kısa birl listesi yer alıyor :
Veritabanı tutamacı (HDBIDB), uygulamanın üzerinde çalıştığı etkin veritabanının tutamacıdır. Bu tutamacın değerini veri kümesi bileşenlerinin DBHandle özelliğini veya TDatabase bileşenininin Handle özelliğini kullanarak elde edebilirsiniz.
İmleç tutamacı (HDBICur), sonuç kümesinin, ya da tablo ya da sorgunun görünümünün tutamacıdır. İmleç teriminin de gösterdiği gibi, bu görünümde veriler arasında dolaşabilirsiniz çünkü imleç verisine erişim bir seferde bir kayıt şeklinde gerçekleşir.
Veritabanı verilerine erişim için bir imleç kullanımı, SQL hizmet birimlerinde sık karşılaşılan bir uygulamadır. BDE ise buna karşın aynı tekniği bütün veri tabanlarına homojen bir erişim sunmak için Paradox ve diğer yerel tablolara da uygular. Paradox, dBase ve diğer yerel formatlar geleneksel olarak sadece kayıt yönelimli bir yaklaşıma sahiptir.
Bir Bde Fonksiyonunu her çağırışınızda size bir hata kodu döndürür. Bu hata kodlarını kontrol edilmeleri (ve gerektiği takdirde bir istisna çıkartılması) son derece önemlidir; bunu VCL in (DBTables unitinde tanımlanmış olan) Check fonksiyonunu çağırarak kolayca gerçekleştirebilirsiniz.
Teorik olarak komple bir delphi veritabanı uygulamasını veri erişim bileşenleri yerine doğrudan BDE çağrıları kullanarak oluşturmak bile olasıdır, ancak çok özel durumlar hariç, bu yaklaşım çok az faydası olan, ya da hiç faydası olmayan fazladan bir işi de beraberinde getirir.
Bu yazı kısaca ADO ile ilgili bilgi verdikten sonra bir ADOtable bileşeni ile Access Veritabanına nasıl bağlanılacağını anlatıyor.
ADO ile ACCESS BAĞLANTISI
Delphi ile veritabanı uygulamaları geliştiren hemen her kullanıcının ilk karşılaştığı veritabanı PARADOX tabloları olmuştur. Paradox bana göre bugün de SQL kullanımına olanak vermesi, tek bir tablonun güncellenmesiyle eski uygulama dağıtımlarının veritabanı desteğini kolaylaştırması ve inanılmaz hızı ilelocal veritabanı uygulamaları için çekiciliğini ve kolaylığını sürdürüyor. Ancak, Paradox’un Access, Interbase gibi tek bir database yapısı içindeki tablolardan oluşmaması yukarıda belirttiğimiz olumlu yönüne karşın özellikle yedeklemede dağınıklılığıyla bazen sorunlar da yaratabilmektedir. Çok kullanıcılı veritabanı uygulamaları için Delphi’nin bize sunduğu üstelik ücretsiz bir İlişkisel Veritabanı olan Interbase dışında tek bacaklı veritabanı uygulamalarında Delphi 5 ve sonrası ile Delphi programcılarına sunulan yeni bir olanak Microsoft’un yeni veritabanı sistemlerini Delphi programcıların kullanımına sunan ADO bileşenleridir. Bu bileşenler Microsoft Data Access Components (MDAC) yüklü bilgisayarlarda Access Veritabanı ile tek kullanıcılı hatta çok kullanıcılı uygulamalar geliştirmeyi kolaylaştırmakta, Win 98 ve sonrasıyla birlikte gelen MDAC karşı bilgisayarda varsayılan olarak zaten kurulu olduğundan ayrıca BDE yüklemeye gerek kalmamakta, kurulum dosyalarının boyutu örneğin 5 MB ‘tan 2 MB’lara düşmekte bu da bana göre ADO ve Access kullanımını çekici kılmaktadır. Ayrıca MS Access Database Desktop yanında kullanıcıya çok daha gelişmiş kolaylıklar, olanaklar ve konfor sunmaktadır.
ADO Bileşenleri:
resimde görüldüğü gibi ADO bileşenleri: sırasıyla ADConnection, ADOCommand, ADODataset, ADOTable, ADOQuery, ADOStoredProc, RDSConnection’dan oluşmaktadır. Delphi programcılarının uyum kolaylığı için sunulan ADOTable ve ADOQuery’nin kullanımı ise ufak tefek farklılıklar dışında gerçekten ilginç, kolay vegüzel. Bu yazımda ben ADO’yu ilk kez kullanacaklara ADOTable bileşenini bir Access veritabanına nasıl bağlayacaklarını anlatacağım:
Forma yukarıda görüldüğü gibi bir ADOConnection, bir ADOTable ve bir bildiğimiz Datasource, DBGrid ve DBNavigator koyuyoruz.
ADOConnection bileşenini çift tıkladığımızda açılan diyalog penceresinde ConnectionString ile bağlantı içinBuild butonunu tıklıyoruz.
Çıkan pencerede sağlayıcı olarak Microsoft Jet 4.0 OLE DB Provider’ı seçiyoruz.
Daha önce Access’te oluşturduğumuz örneğin Adres1.mdb adlı veritabanını seçip Test Connection adlı düğmeyi tıklıyoruz. Sorun yoksa “Test connection succeeded. “ diyaloğunu göreceğiz. Diyalogları kapatıyoruz.
ADOConnection bileşeninin şifre ve kullanıcı adını soran-ki her zaman pek istenmiyor- diyaloğunun çıkmasını önlemek için “LoginPromt “ özelliğine False değerini atayıp “Connected” özelliğini True yapıyoruz. Sonuçta yaptığmız bu işlemlerle ADOConnection bileşeninin “ConnectionString” özelliğine:
“Provider=Microsoft.Jet.OLEDB.4.0;User ID=Admin;Data Source=C:MyprojectsAdres2_AdoAdres1.mdb;Mode=Share Deny None;Extended Properties="";Jet OLEDB:System database="";Jet OLEDB:Registry Path="";Jet OLEDB:Database Password="";Jet OLEDB:Engine Type=4;Jet OLEDB:Database Locking Mode=0;Jet OLEDB:Global Partial Bulk Ops=2;Jet OLEDB:Global Bulk Transactions=1;Jet OLEDB:New Database Password="";Jet OLEDB:Create System Database=False;Jet OLEDB:Encrypt Database=False;Jet OLEDB:Don't Copy Locale on Compact=False;Jet OLEDB:Compact Without Replica Repair=False;Jet OLEDB:SFP=False “ değerlerinin atandığını göreceksiniz. Aslında ADOTable bileşeninin ConnectionString özelliğini düzenleyip tabloyu doğrudan bağlamak ta mümkün ancak çok sayıda tablo kullanmak için en iyi çözüm Database bileşeninin kullanımındaki gibi tablo, query ve diğerlerini ADOConnection’a bağlamak olacaktır.
Artık Tablonun Connection özelliğine ADOConnection1’ı, Datasource1’in Dataset özelliğine ADOTable1’i, DBGrid’i ve DBavigator’un Datasource özeliğine Datasource1’i atayıp ADOTable’ın Active özelliğini True yapabiliriz. Adres Defteri veritabanına bağlantımız gerçekleşmiştir.
procedure Edit1KeyDown(Sender: TObject; var Key: Word;
Shift: TShiftState);
procedure Button1Click(Sender: TObject);
procedure FormClick(Sender: TObject);
procedure IAeverButton2Click(Sender: TObject);
private
{ Private declarations }
public
{ Public declarations }
end;
var
Form1: TForm1;
implementation
{$R *.DFM}
procedure TForm1.Edit1KeyDown(Sender: TObject; var Key: Word;
Shift: TShiftState);
begin
if not(edit1.text=") and not(edit2.text=") then begin
if key=VK_DOWN then
begin edit1.text:=inttostr(strtoint(edit1.text)-strtoint(edit2.text));
panel1.Color:=strtoint(edit1.text);
end;
if key=VK_UP then
begin edit1.text:=inttostr(strtoint(edit1.text)+strtoint(edit2.text));
panel1.Color:=strtoint(edit1.text); end;
end else
showmessage('Lütfen bir sayı değeri giriniz')
end;
procedure TForm1.Button1Click(Sender: TObject);
begin
colordialog1.color:=strtoint(edit1.text);
if colordialog1.execute then
edit1.text:=inttostr(colordialog1.color);
end;
procedure TForm1.FormClick(Sender: TObject);
begin
SHOWMESSAGE('Hertürlü görüş ve önerileriniz için'+chr(13)+'ademyesilyurt@hotmail.com')
end;
procedure TForm1.Button2Click(Sender: TObject);
begin
if not(edit1.text=") and not(edit2.text=") then
ColorDialog1.Color:=strtoint(edit1.text);
if ColorDialog1.Execute then
begin
edit1.text:=inttostr(ColorDialog1.Color);
panel1.Color:=ColorDialog1.Color;
end;
end;
end.
{code by adem yesilyurt}
Delphi - .....................................
Acsess ve ado
Yeni baslayanlar icin Delphi ve DB
Merhabalar,
Acil olarak en azindan Delphi ile kücük DB uygulamarinin nasil yapildigina dair bbilgi toplamam gerekiyor. Forumlar genelde bir fikiri olupta bir yerlerde takilanlar icin uygun, e-book'larda genelde ileri seviye oluyor. Örnegin about.com'da ki tutorial ve örnekler cok hos ama ona benzer baska kaynaklar bulamadim. Örnegin ADOQuery yada ADOConnection nasil kullanilir. Cok cok basit seviyede bir DB'ye nasil veri girilir. ADO ve BDO arasindaki farklar, mysql kullanmak istersek neler yapicaz vb gibi cok temel DB bilgisine ihtiyacim var.
Bana kaynak tavsiyesi verebilecek yada yol gösterecek olan var mi?
Not: Almanya'da oldugum icin basili kaynak alamiyorum. E-book yada about.com gibi birseyler cok makbule gececek.
Ado ve Bde, Delphi'de veritabanlarına ulaşmak için geliştirilmiş iki teknolojidir. Bde artık geliştirilmemektedir. Ayrıca programlarda Bde kullanıldığında programla birlikte dağıtılması gerekir. Bu da kurulum dosyalarının boyutlarının 10 mb'den daha az olmamasına neden olmaktadır.
Ado ile yapılan programlar ise win98se ve üzeri işletim sistemlerinde çalışabilmektedir. Delphi'den aşağıdaki kayıt desenindeki bir Access veritabanına Ado teknolojisi ile ulaşmak için şu işlemler yapılmalıdır:
1. Önce form üzerine bir tane AdoConnection bileşeni konulur. Bu bileşen veritabanına fiziksel olarak ulaşmak için gereken ayarları içerir. Bu bileşenin kod yardımıyla ayarlamak için aşağıdaki kodlar ana formun create olayına yazılır(ki bunun faydası, programı klasör bağımlılığından kurtarmaktır):
Kod:
//Aşağıdaki komut veritabanının fiziksel yolunu belirtiyor
2. Veritabanına fiziksel olarak ulaşıldıktan sonra tablolara ulaşılması gerekir. Bunun için AdoDataset nesnesi kullanılır. Bu nesnenin CommandText özelliğine gereken SQL cümlesi yazılır:
Kod:
//Öncelikle adodateset’lerin connection özellikler ayarlanıyor
adodataset2.Connection:=ADOConnection1;
adodataeset2.commandtext:='select * from kategori order by kategori_adi';
//Daha sonra adodataset aktif hale getirilir
adodataset2.Active:=true;
Not: GecerliKlasoruAl, aplication.exename ifadesinden uygulamanın bulunduğu klasörü bulan basit bir fonksiyondur
Bu konu üzerinden epey zaman geçmiş ama ben bu konu ile ilgili şunu sormak istiyorum.Bir web sitesinin sql veritabanına delphi ile yazılan programla bağlanmak için ne yapılmalı üstadlar?
Delphi - .....................................
Basit bir Component yapma
Basit bir Component yapma
Kod:
Componet öncelikle component delphi ile birlikte gelen yada disardan alina bilen ve hatta delphi ile birlikte yapila bilen görsel veya görsel olmayan objelerdir. Delphi dünya pazarinda bu component yapma olayini çok iyi oturtmustur hatta component yapan ve bu componentleri kullanarak uygulama yapan , bu uygulamalarida satan firmalar ortaya çikmistir.
Delphide üç sekilde component yapilabilir. Bunlar :
1-Görsel olmayan componentler
2-Görsel olup sifirdan türetilen componentler
3-Olan bir componenti kullanarak gelistirilen componentler
Burada bu üç gruptan sadece olan bir componenti kullanarak gelistirilen componenlere örnek verilcektir . Bunun için önce file menüsünden close all deyin. Ve daha sonra yine file menüsünden new deyip ordan componenti seçin.
Karsiniza çikan bu pencerede Ancestor type ana bileseni yani hangi bilesenden üretilcegi seçilir.
Class Name de yapilan bilesenin sinifi seçilir. Palette Page bölümünde paletin hangi sayfasinda gözükmesinin istendigi belirtilir. Unit file name de yapilan dosyanin dizini yazilir. Search Page de ise delphi kayitli olan dizinler yazilidir. Bunlari doldurduktan sonra Create Unit butonnuna basin sizin için bir source kod yazacaktir. Simdi bizim yapcagimiz ilk belesende yaratildigi zaman yani sayfaya kondugu zaman font size 12 olacak ve içinde merhaba yazacaktir bunu için source kodu asagidaki gibi degistirin.
Public bölümünü ...
public
{ Public declarations }
constructor Create(AOwner: TComponent); override;
seklinde degistirdikten sonra implementation yazisinin hemen ardina asagidaki kodu girin böylece editbox yaratildiginda fonsize'i 12 yazisi ise merhaba olacaktir
constructor TEditBOX1.Create(AOwner:TComponent);
begin
inherited Create(AOwner);
font.Size:=12;
text:='MERHABA';
end;
Bu kez bu bilesenimize bir özellik ekleyelim bunu asagidaki gibi yapabiliriz. Aslinda ekledigimiz özelligin hiç bir anlami yok. Çünkü ekliyecegimiz özellik edit componentinin text özelligi ile ayni ama yinede nasil özellik eklencegine bir örnek olur.
Burda dikkat etmemiz gereken ilk nokta 10,11,18 satirlardir. 10. satirda oku diye bir string yaziyorum. Metin özelligi içindeki degeri bu oku stringinden alacak. 11. satirda yaz diye bir procedure yaratiyoruz. Bu procedure oku stringine verilen degeri yaziyor ayni yamanda editbox1 bileseninin içine de bu degeri yaziyor.
18. satirda ise degerini oku adli stringden alan bir metin adli procedure yapiyoruz. Bu metin adli procedure'ün içine yazilan deger otomatik olarak editbox1 bileseninin içinede yazilacaktir.
Bunlari yaptiktan sonra 23 ile 27 numarali satirlar arasina yaz adli proceduru ekliyoruz.
Bu kodu ekleyip kaydedin ve file menüsünden close all deyin. Daha sonra new application deyip yeni bir uygulama açin. Burdan component bölümünden install component deyip componentin bulundugu adresi yazin ve compile deyin bunlari dedikten sonra size componentin eklendigini söyleyen bir mesaj gelecektir. Buna okey dedikten sonra palette sample bölümüne bakarsaniz orda yazmis oldugumuz EditBox1 componentini görürsününz. Bunu forma yerlestirdiginizde içinde merhaba yazacaktir. ve object inspector menüsünde metin adli bir bölüm gözükecektir.
Delphi - .....................................
Microsoft Word ile otomasyon:
Microsoft Word ile otomasyon:
usesComObj;
procedure TForm1.Button1Click(Sender: TObject);
var
Word97: Variant;
begin
Word97 := CreateOLEObject('Word.Application');
Word97.Documents.Add;
Word97.Selection.TypeText('Wow BOB woW');
Word97.Visible := True;
Word97:= UnAssigned;
end;
Delphi - .....................................
MS Speech hız kontrolü
Uses ... Variants, ComObj
Var
x : Variant;
begin
x:=CreateOleObject('SAPI.SpVoice');
x.Rate:=5;
x.Speak(label1.Caption);
Delphi - .....................................
Programda Güvenlik
Hazır kod kullanmak yerine işin mantığını anlamak isteyenlere faydalı olacağını düşünüyorum.
(kullanıcı şifre kutusu istiyorsa 2569gHJn6 değerinden farklı bir değer kulanacaksın)
Unutmadan ..
Bu değer dosyaya kaydedilmeden önce bu değeri şifre algoritmalarıyla şifrele.(eğer profosyonel program yazacaksan ve kırılmasını zorlaştırmak istiyorsan hazır algoritma kullanmak yerine kendi şifreleme algoritmanı kullan) (şifre kırmayı zorlaştırmak için dosyayı kodluyoruz bunu unutma)
- Kullanıcı giriş şifresinin belirlenmesi:
kullanıcının şifre olarak 123456 değerini girdiğini varsayalım.
kullanıcı şifreyi girdikten sonra 123456 değerini algoritma ile kodla
ve başka bir dosyaya kaydet (xyz.dat)
- Program açılışında şifre kutusunun çıkarılması:
açılışta şifre için üstteki işlemlerin tersini yapıyorsun ve biraz daha karmaşık.
yani önce abc.dat dosyasını bir string değerine ata ve önceden şifrelediğin değeri,belirlediğin şifreleme algoritmasının tersini uygulayarak çöz.
eğer abc.dat dosyasından yüklediğin değer 2569gHJn6 değerinden farklıysa şifre kutusu çıksın.yok eğer bu string değer 2569gHJn6 değeriyle aynıysa şifre kutusu çıkmasın
(bu şekilde yaparsak programın kırılması zorlaşır.nedenini bulmak için biraz düşün)
biz abc.dat dosyasındaki string değerin 2569gHJn6'dan farklı bir değer olduğunu farzedelim.
bu yüzden program bize şifre kutusu çıkartacaktır.
- Kullanıcının belirlediği şifrenin denetlenmesi:
xyz.dat dosyasını program içinden bir string değere ata.sonra atadığın bu değeri şifdreleme algoritmasının tersini uygulayarak çöz..
hoooop işte karşına kullanıcının şifresi yani 123456 çıktı.
ve bu çözülmüş şifreyi de bellekte tut.
Eğer kullanıcının programdaki edit kutusuna girdiği değer,xyz.dat dosyasından yükleyip çözdüğün şifreden (yani 123456'dan farklıysa) farklıysa kullanıcının programı açmasını engelle.
Eğer kullanıcının programdaki edit kutusuna girdiği değer,xyz.dat dosyasından yükleyip çözdüğün şifre ile aynıysa (yani 123456 ile aynıysa) kullanıcının programı açmasına izin ver.
Mantığı kavradıktan sonra istersen daha sonra kullanıcıya şifre giriş limiti verebilirsin (örneğin 3 defa yanlış şifre girince program kapansın ve bilgisayarın bir dahaki açılışına kadar
program çalışmasın) (sonra daha da ileri gidip kullanıcının şifre giriş limitlerini program içinden ayarlatabilirsin)
